Bioterroryzm to zjawisko polegające na bezprawnym i celowym wykorzystaniu czynników biologicznych, takich jak drobnoustroje chorobotwórcze czy toksyny, w celu wyrządzenia szkód zdrowotnych, ekonomicznych i społecznych. W pracy omówiono podstawy klasyfikacji CDC potencjalnych czynników wykorzystywanych w bioterroryzmie ze szczególnym uwzględnieniem opisu najgroźniejszych patogenów z kategorii A. W tym ich cechy ogólne, potencjał do wykorzystania jako broń biologiczną, a także najbardziej aktualne formy diagnostyki, leczenia oraz prewencji chorób wywoływanych przez nie. Podkreślono rolę organizacji międzynarodowych, takich jak ONZ czy Interpol, w monitorowaniu i przeciwdziałaniu zagrożeniom bioterrorystycznym. Ponadto, w pracy zawarto informacje o atakach bioterrorystycznych z ostatnich lat oraz możliwych potencjalnych zagrożeniach w przyszłości. Przeprowadzono narracyjny przegląd literatury naukowej, raportów rządowych oraz danych z agencji międzynarodowych. Wyniki podkreślają potrzebę ciągłego monitorowania zagrożeń bioterrorystycznych, opracowywania skutecznych schematów reagowania oraz inwestycji w środki ochronne. Bioterroryzm mimo swojej rzadkości, charakteryzuje się wysoką potencjalną skutecznością w wywoływaniu paniki społecznej oraz destabilizacji gospodarczej, co czyni go jednym z poważniejszych wyzwań dla współczesnego świata.