PRACA ORYGINALNA
Zakażenie krwi o etiologii Capnocytophaga canimorsus po pogryzieniu przez psa - opis przypadku i analiza dostępnej literatury
Więcej
Ukryj
1
Studenckie Koło Naukowe Mikrobiologii Klinicznej, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Polska
2
Pracownia Diagnostyki Mikrobiologicznej, Zespół Opieki Zdrowotnej w Oławie, Polska
3
Katedra i Zakład Mikrobiologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Polska
Data nadesłania: 28-04-2024
Data ostatniej rewizji: 11-07-2024
Data akceptacji: 29-07-2024
Data publikacji online: 30-07-2024
Data publikacji: 18-09-2024
Autor do korespondencji
Zuzanna Beata Dąbrowska
Studenckie Koło Naukowe Mikrobiologii Klinicznej, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Chałubińskiego 4, 50-368, Wrocław, Polska
Przegl Epidemiol 2024;78(2):167-176
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Prezentujemy przypadek 71-letniego mężczyzny, u którego w wyniku pogryzienia przez własnego psa, rozwinęła się sepsa o etiologii Capnocytophaga canimorsus. Udało się uzyskać dodatnie posiewy krwi, ale z uwagi na trudności w ustaleniu gatunku bakterii, pacjent był leczony empirycznie ceftriaksonem z lewofloksacyną. Po zastosowaniu rekomendowanej terapii empirycznej stan pacjenta uległ poprawie.
Capnocytophaga canimorsus sprawia trudności identyfikacyjne między innymi ze względu na długi czas wzrostu oraz specyficzne warunki rozwoju (kapnofile). Te Gram-ujemne pałeczki wywołują u ludzi szereg chorób, począwszy od infekcji skóry i tkanki podskórnej, przez zapalenie otrzewnej, skończywszy na sepsie. Wrotami zakażenia tymi bakteriami jest najczęściej rana, powstała w wyniku pogryzienia przez zwierzę. Dodatkowe czynniki ryzyka zwiększające ryzyko rozwinięcia ciężkiej infekcji a nawet zgonu, są starszy wiek, współistniejące choroby przewlekłe, immunosupresja.