ABSTRACT
BACKGROUND. Clostridium difficile infections become a serious problem in terms of nosocomial infections, as well as a consequence of common use of antibiotics.
AIM. The aim of the study was to evaluate Clostridium difficile carriage in patients admitted to the Clinical Department of Infectious Diseases and Hepatology without acute or chronic diarrhea and to assess the impact of antibiotic treatment on the development of enteritis in hospital. Other factors that may affect the risk of infection were also analyzed.
RESULTS. Fourteen patients (14%) were carriers of Clostridium difficile at admission. Second assessment taken after fourteen days of antibiotic treatment showed decrease in GDH antigen prevalence to eight subjects (12.1%). Three patients (3%) had diarrhea during hospitalization, and the toxins A and/or B were found in them.
CONCLUSIONS. The frequency of Clostridium difficile carriage among adults in Poland may be underestimated.
Screening for Clostridium difficile GDH antigen may be useful although do not provide definite prognosis of symptomatic disease during ceftriaxone treatment. The risk of Clostridium difficile infection may be reduced mainly by rationalizing antibiotic therapy and following appropriate procedures.

STRESZCZENIE
WSTĘP. Zakażenia Clostridium difficile stają się coraz poważniejszym problemem w aspekcie zakażeń wewnątrzszpitalnych, a także jako konsekwencja powszechnego stosowania antybiotyków.
CEL PRACY. Celem pracy było oszacowanie nosicielstwa Clostridium difficile w populacji chorych przyjmowanych do Oddziału Klinicznego Chorób Zakaźnych i Hepatologii bez cech ostrej lub przewlekłej choroby biegunkowej i ocena wpływu antybiotykoterapii na rozwój zapalenia jelit w warunkach szpitalnych. Analizowano także inne czynniki mogące mieć wpływ na ryzyko zakażenia.
WYNIKI. W chwili przyjęcia 14 (14%) chorych było nosicielami C. difficile. W badaniu kontrolnym wykonanym po 14 dniach leczenia antybiotykami obserwowano zmniejszenie częstości dodatniego wyniku badania GDH do 8 osób (12,1%). U trzech osób (3%) w trakcie leczenia wystąpiła biegunka, a badaniami stolca wykazano obecność toksyny A i/lub B C. difficile.
WNIOSKI. Częstość nosicielstwa C. difficile w grupie osób dorosłych w Polsce może być niedoszacowana.
Badania przesiewowe w kierunku obecności antygenu GDH C. difficile mogą być przydatne, ale nie pozwalają jednoznacznie prognozować rozwoju objawowej choroby w trakcie leczenia ceftriaksonem. Ryzyko CDI można ograniczyć przede wszystkim poprzez racjonalizację antybiotykoterapii i przestrzeganie odpowiednich procedur.