ABSTRACT
Clostridioides difficile infection (CDI) is a leading cause of a healthcare-associated diarrhea worldwide. Recently, an increased number of new cases and growing mortality due to CDI have been observed. Patients suffering from end-stage renal disease (ESRD) are most exposed to CDI. It has been proven that CDI in patients receiving renal replacement therapy (RRT) significantly increases mortality, prolongs hospitalization and increases the cost of treatment. Important risk factors of CDI in ERSD patients include hospitalization or stay in an intensive care unit in the last 90 days, HIV infection, bacteremia, prolonged antibiotic therapy and hypoalbuminemia. Cirrhosis, age over 65 years, hypoalbuminemia, longer hospitalization time and use of antibiotics are significant risk factors of death. Effective methods of preventing CDI include hand hygiene with soap and water, isolation of infected patients in a private room with a dedicated toilet, the use of masks, gloves, disinfection of the environment and systematic education and control of medical personnel, as well as rational antibiotic policy. In addition, it is important to avoid antibiotics with a proven risk of CDI, caution use of proton pump inhibitors (PPI) and H2 receptor antagonists. It is also important in the prevention of CDI in people with ERSD, to apply a fast diagnostic since the onset of the first symptoms. The use of probiotics and bile acids in the primary prevention of CDI requires further research. It seems that knowledge of these factors and methods of prevention will significantly reduce morbidity and mortality due to CDI.

STRESZCZENIE
Zakażenie Clostridioides difficile (CDI) jest wiodącą przyczyną biegunki związanej z opieką zdrowotną na całym świecie. W ostatnim czasie obserwuje się zwiększoną liczbę nowych przypadków i związany z tym wzrost śmiertelności. Pacjenci cierpiący na schyłkową niewydolność nerek (ESRD) są najbardziej narażeni na CDI. Udowodniono, że zakażenie C. difficile u pacjentów leczonych terapią nerkozastępczą (RRT) znacznie zwiększa śmiertelność, wydłuża hospitalizację i zwiększa koszty leczenia. Ważnymi czynnikami ryzyka u pacjentów z ESRD są: hospitalizacja lub pobyt na oddziale intensywnej terapii w ciągu ostatnich 90 dni, zakażenie wirusem HIV, bakteriemia, długotrwałe leczenie antybiotykami i hipoalbuminemia. Marskość wątroby, wiek powyżej 65 lat, hipoalbuminemia, dłuższy czas hospitalizacji i stosowanie antybiotyków są istotnymi czynnikami ryzyka śmierci. Skuteczne metody zapobiegania CDI obejmują mycie rąk ciepłą wodą z mydłem, izolację zakażonych pacjentów w osobnym pomieszczeniu z dostępem do własnej toalety, stosowanie masek, fartuchów jednorazowych, rękawiczek, dezynfekcję środowiska oraz systematyczną edukację i kontrolę personelu medycznego, a także racjonalną politykę antybiotykową. Ponadto ważne jest unikanie antybiotyków o udowodnionym zwiększonym ryzyku wystąpienia infekcji oraz ostrożne stosowanie inhibitorów pompy protonowej (PPI) i antagonistów receptora H2, ograniczając się do sytuacji, gdy są one bezwzględnie wskazane. Ważne jest także, aby wdrożyć jak najszybszą diagnostykę, w momencie pojawienia się pierwszych objawów.
Zastosowanie probiotyków i kwasów żółciowych w profilaktyce pierwotnej wymaga dalszych badań. Wydaje się, że znajomość tych czynników i metod zapobiegania znacznie zmniejszy zachorowalność i umieralność z powodu CDI.