PRACA ORYGINALNA
Kampylobakterioza w Polsce w latach 2020-2022
Więcej
Ukryj
1
Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH
– Państwowy Instytut Badawczy
Data nadesłania: 25-03-2025
Data ostatniej rewizji: 10-04-2025
Data akceptacji: 16-04-2025
Data publikacji online: 24-04-2025
Autor do korespondencji
Zuzanna Nowacka
Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH
– Państwowy Instytut Badawczy
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie: Kampylobakterioza, wywoływana głównie przez C. jejuni i C. coli, jest jednym z najczęstszych zakażeń jelitowych na świecie. W Polsce choroba ta jest monitorowana i zgłaszana do systemu nadzoru. Objawy kampylobakteriozy obejmują biegunkę (czasem z domieszką krwi), ból brzucha i gorączkę. Głównym rezerwuarem są zwierzęta, zwłaszcza drób, a zakażenia ludzi następują najczęściej przez skażoną żywność lub wodę. Cel: Celem pracy była ocena sytuacji epidemiologicznej kampylobakteriozy w Polsce w latach 2020-2022 w porównaniu do lat poprzednich. Materiał i metody: Do analizy wykorzystano dane z wywiadów epidemiologicznych oraz dane o ogniskach. Zapadalność obliczono na podstawie danych demograficznych Głównego Urzędu Statystycznego. Dane o zgonach z powodu kampylobakteriozy pochodzą z GUS i EpiBazy. Wyniki: W Polsce w 2020 r. zgłoszono 418 przypadków kampylobakteriozy, w 2021 r. 630, a w 2022 r. 524, co stanowi spadek w porównaniu do 715 przypadków w 2019 r. Zapadalność w 2020 r. wyniosła 1,09 na 100 tys. mieszkańców, w 2021 r. 1,66, a w 2022 r. 1,39. Najwyższą zapadalność odnotowano w województwach: warmińsko-mazurskim, śląskim, małopolskim i lubuskim. W latach 2020-2022 większość przypadków wykryto w grupie wieku 0-4 lata. Kampylobakterioza częściej występowała u mężczyzn. Najczęstszym objawem była biegunka, występująca u 86-92% przypadków w poszczególnych latach. W 2020 r. hospitalizowano 76,6% chorych, w 2021 r. 77,9%, a w 2022 r. 82,6%. Wnioski: W latach 2020-2022 nadal widoczny jest trend spadkowy liczby i zapadalności na kampylobakteriozę, który trwa od 2018 r. Pandemia COVID-19 miała istotny wpływ na liczbę przypadków jedynie w roku 2020. Przyjazd uchodźców z Ukrainy w 2022 r. nie wpłynął na liczbę rejestrowanych przypadków kampylobakteriozy w kraju. Nadal największym problemem jest brak rutynowego badania w kierunku zakażenia pałeczkami Campylobacter w przypadku chorób biegunkowych i prowadzenie diagnostyki dopiero w sytuacji hospitalizowania pacjenta. Można uznać, że bliższa rzeczywistości sytuacja tej choroby jest widoczna w nielicznych powiatach w Polsce, w szczególności w województwie śląskim i warmińsko-mazurskim.