INTRODUCTION. Urinary tract infections (UTIs) caused by multi-drug resistant strains are a serious and growing problem in organ transplant (TX) recipients.
AIM OF THE STUDY. The aim of the study was to assess the prevalence and risk factors of UTIs caused by multi-drug resistant strains in hospitalized patients after kidney or liver transplantation in a large transplant center.
MATERIAL AND METHODS. 392 cases of UTIs in patients after kidney or liver TX hospitalized in 2014, 2015 and 2016 were analyzed. Among the assessed cases of UTIs, 66.07% occurred in women, 33.93% – in men, 80.1% – in kidney TX recipients and 19.9% – in liver TX recipients. The median age of the patients was 57.51 years and the median time since TX was 41.44 months.
RESULTS. Most episodes of UTIs were observed during the first year after TX – 121 (30.78%) of cases. A total of 506 pathogens were cultured: 345 Gram-negative bacteria (68.182%), 146 Gram-positive bacteria (28.854%) and 15 fungi (2.964%). More than one pathogen was found in 25.51% of urine cultures. Among bacteria (n=491), a resistance mechanism was detected in 166 (33.81%) pathogens (133 Gram-negative and 33 Gram-positive). The most common etiological agents were: E. coli ESBL- (23.72%), K. pneumoniae ESBL+ (17.19%), E. faecalis (11.27%) and E. faecium (7.71%). Diabetes was present in 129 (35.46%) of patients, and the number of UTI cases was similar in the group with and without diabetes.
CONCLUSIONS. Compared to the general population, in hospitalized patients after kidney or liver transplantation UTIs occur more often in men and are more often caused by Gram-positive bacteria. In 33.81% of cases UTIs are caused by multi-drug resistant strains, predominantly Gram-negative bacteria.

WSTĘP. Zakażenia układu moczowego (ZUM) szczepami wielolekoopornymi są poważnym i stale narastającym problemem dotyczącym biorców przeszczepów narządowych (TX).
CEL PRACY. Celem pracy była ocena częstości występowania i czynników ryzyka występowania ZUM wywołanego szczepami wielolekoopornymi u hospitalizowanych pacjentów po przeszczepieniu nerki lub wątroby w dużym ośrodku transplantacyjnym.
MATERIAŁ I METODY. Przeanalizowano 392 przypadki ZUM u pacjentów po przeszczepieniu nerki lub wątroby hospitalizowanych w latach 2014-2016. Wśród ocenianych przypadków ZUM – 66,07% występowało u kobiet, 33,93% u mężczyzn, 80,1% u biorców przeszczepu nerki oraz 19,9% u biorców przeszczepu wątroby.
Mediana wieku pacjentów wynosiła 57,51 lat, a mediana czasu od transplantacji – 41,44 miesiąca.
WYNIKI. W badanej grupie najwięcej epizodów ZUM stwierdzono w pierwszym roku po TX – 121 (30,78%) przypadków. Z posiewów wyhodowano łącznie 506 patogenów: 345 bakterii Gram-ujemnych (68,182%), 146 bakterii Gram-dodatnich (28,854%) oraz 15 grzybów (2,964%). Więcej niż jeden patogen stwierdzono w 25,51% posiewów moczu. Wśród bakterii (n=491) mechanizm oporności wykryto u 166 (33,81%) patogenów (133 Gram-ujemnych oraz 33 Gram dodatnich). Do najczęstszych czynników etiologicznych należały: E. coli ESBL-
(23,72%), K. pneumoniae ESBL+ (17,19 %), E. faecalis (11,27%) oraz E. faecium (7,71%). Cukrzyca występowała u 129 (35,46%) pacjentów, liczba przypadków ZUM była podobna w grupie z i bez cukrzycy.
WNIOSKI. U hospitalizowanych biorców przeszczepów narządowych w porównaniu z populacją ogólna, ZUM częściej występują u mężczyzn oraz częściej są wywołane przez bakterie Gram-dodatnie. W 33,81% przypadków są one spowodowane przez szczepy wielolekooporne, z przeważającym udziałem bakterii Gram-ujemnych.