ABSTRACT
BACKGROUND. Mumps is a highly infectious viral disease, the source of infection is an infected person. In 2003, compulsory vaccination against mumps was introduced in Poland, carried out according to a two-dose schedule. The combined MMR vaccine (against measles, mumps and rubella) is used as part of the Protective Vaccination Program (PVP). Mumps vaccination has led to a significant reduction in the incidence of mumps in Poland
AIM. The aim of the study was to evaluate the epidemiological indicators of mumps in Poland in 2019 compared to previous years.
METHODS. The analysis of the epidemiological situation of mumps in Poland in 2019 was based on the interpretation of data from the bulletin “Infectious diseases and poisonings in Poland in 2019” and “Vaccinations in Poland in 2019”.
RESULTS. In 2019, 1,338 mumps cases were registered in Poland. The total incidence was 3.5 per 100,000 inhabitants and was lower compared to 2018. The highest incidence 4.6 per 100,000 inhabitants were registered in the Opolskie Voivodeship and the lowest – 2.5 in the Podkarpackie Voivodeship. The incidence was the highest among 6-year-olds and amounted to 32.3/100,000. Comparing the differences between the sexes, the incidence of men (4.1/100,000) was higher than that of women (2.9). In 2019, 22 patients were hospitalized due to mumps in Poland, which was less than in 2018 (28). The level of mumps vaccination in children at 3 years of age was lower by 0.3% compared to 2018 and amounted to 92.6% in Poland.
CONCLUSIONS. Maintaining a high percentage of children vaccinated against mumps will provide sustaining decline in cases of mumps in the coming years.

STRESZCZENIE
WSTĘP. Świnka to choroba wirusowa o dużej zakaźności, której źródłem zakażenia jest osoba zakażona.
W 2003 r. w Polsce wprowadzono obowiązkowe szczepienia przeciw śwince, wykonywane według dwudawkowego schematu. W ramach Programu Szczepień Ochronnych (PSO) stosowana jest szczepionka skojarzona MMR (przeciw odrze, śwince i różyczce). Szczepienia przeciw śwince doprowadziły do istotnego obniżenia zapadalności na świnkę w Polsce.
CEL PRACY. Celem pracy była ocena wskaźników epidemiologicznych dotyczących świnki w Polsce w 2019 r. w porównaniu do lat wcześniejszych.
MATERIAŁ I METODY. Analizę sytuacji epidemiologicznej świnki w Polsce w roku 2019 przeprowadzono na podstawie interpretacji danych z biuletynu ,,Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce w 2019 roku” oraz ,,Szczepienia ochronne w Polsce w 2019 roku”.
WYNIKI. W 2019 r. w Polsce zarejestrowano 1 338 zachorowań na świnkę. Zapadalność ogółem wyniosła 3,5 na 100 tys. mieszkańców i była niższa w porównaniu z rokiem 2018. Najwyższą zapadalność 4,6 na 100 tys. mieszkańców zarejestrowano w województwie opolskim, a najniższą – 2,5 w woj. podkarpackim. Najczęściej chorowały dzieci w wieku 6 lat – zapadalność w tej grupie wieku wynosiła 32,3/100 tys. Porównując różnice między płciami, zapadalność mężczyzn (4,1/100 tys.) była wyższa niż kobiet (2,9/100 tys.). W 2019 roku w Polsce z powodu świnki hospitalizowano 22 chorych, mniej niż w 2018 r. (28). Stan zaszczepienia przeciw śwince dzieci w 3 roku życia był mniejszy o 0,3% w porównaniu do 2018 roku i wynosił 92,6% w skali całej Polski.
WNIOSKI. Utrzymanie wysokiego odsetka zaszczepionych dzieci przeciw śwince zapewni podtrzymanie spadku zachorowań na zapalenie nagminne przyusznic (świnkę ) w przyszłych latach.