ABSTRACT
INTRODUCTION. Mumps is an acute, generalized viral disease whose source of infection is the infected person. In 2003, vaccination against mumps became compulsory in Poland, performed according to a twodose scheme. The combined MMR vaccine (against measles, mumps and rubella) was introduced as part of the Protective Vaccination Program (PVP), which influenced the number of cases in Poland.
AIM. The aim of the study was to evaluate the epidemiological indicators of mumps in Poland in 2020 compared to previous years.
METHODS. The analysis of the epidemiological situation of mumps in Poland in 2020 was based on the interpretation of data from the bulletin “Infectious diseases and poisonings in Poland in 2020” and “Vaccinations in Poland in 2020”.
RESULTS. In 2020, 582 cases of mumps were registered in Poland. The total incidence was 1.5 per 100,000 inhabitants and was lower compared to 2019. The highest incidence was 2.0 per 100,000 inhabitants were registered in the Świętokrzyskie Voivodeship and the lowest – 0.7 in the Dolnośląskie Voivodeship. The highest incidence (24.6/100,000) was recorded in children aged 5-9 years. The incidence of men (1.8/100,000) was higher than that of women (1.2/100,000). In 2020, 6 patients were hospitalized in Poland due to mumps, which was less than in 2019 (22 patients). The level of vaccination against mumps in children aged 3 was lower by 0.7 percentage points compared to 2019 and amounted to 91.9% across Poland.
CONCLUSIONS. In 2020, there was a decrease in the number of mumps cases compared to the previous year. The lower incidence may have been the result of a reduction in mumps virus transmission due to a change in population health behavior during the COVID-19 pandemic. Due to the epidemiological threat, the functioning of nurseries, kindergartens and schools was also temporarily suspended, which resulted in a reduction in the incidence of mumps in younger age groups, which are the main group of patients.

STRESZCZENIE
WSTĘP. Świnka to ostra, uogólniona choroba wirusowa, której źródłem zakażenia jest osoba zakażona. W 2003 r. w Polsce szczepienia przeciw śwince stały się obowiązkowe, wykonywane według dwudawkowego schematu. W ramach Programu Szczepień Ochronnych (PSO) wprowadzono szczepionkę skojarzoną MMR (przeciw odrze, śwince i różyczce) dla całej populacji dzieci, której systematyczne wykonawstwo wpłynęło na liczbę zachorowań w Polsce.
CEL PRACY. Celem pracy była ocena wskaźników epidemiologicznych dotyczących świnki w Polsce w 2020 r. w porównaniu do lat wcześniejszych.
MATERIAŁ I METODY. Analizę sytuacji epidemiologicznej świnki w Polsce w roku 2020 przeprowadzono na podstawie interpretacji danych z biuletynu ,,Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce w 2020 roku” oraz ,,Szczepienia ochronne w Polsce w 2020 roku”.
WYNIKI. W 2020 r. w Polsce zarejestrowano 582 zachorowań na świnkę. Zapadalność ogółem wyniosła 1,5 na 100 tys. mieszkańców i była niższa w porównaniu z rokiem 2019. Najwyższą zapadalność 2,0 na 100 tys. mieszkańców zarejestrowano w województwie świętokrzyskim a najniższą – 0,7 w woj. dolnośląskim. Najwyższą zapadalność (24,6/100 tys.) odnotowano u dzieci w wieku 5-9 lat. Zapadalność mężczyzn (1,8/100 tys.) była wyższa niż kobiet (1,2/100 tys.). W 2020 roku w Polsce z powodu świnki hospitalizowanych było 6 chorych, było to mniej niż w 2019 r. (22 chorych). Stan zaszczepienia przeciw śwince dzieci w 3 roku życia był niższy o 0,7 punktu procentowego w porównaniu do 2019 roku i wynosił 91,9% w skali całej Polski.
WNIOSKI. W 2020 r. wystąpił spadek liczby zachorowań na świnkę w porównaniu z poprzednim rokiem. Niższa zapadalność mogła być wynikiem zmniejszenia transmisji wirusa świnki z powodu zmiany zachowań zdrowotnych populacji w czasie pandemii COVID-19. W związku z zagrożeniem epidemiologicznym zostało także czasowo zawieszone funkcjonowanie żłobków, przedszkoli, szkół, co spowodowało obniżenie zachorowania na świnkę w młodszych grupach wieku, które stanowią główną grupę chorujących.